Maar wat is de beste manier om vooruit te komen? Om daar een antwoord op te krijgen is het belangrijk dat we kijken naar de redenen die gemeenschappen zelf aanvoeren om de VGV-praktijk voort te zetten. Uit onderzoeksinterviews blijkt het volgende:
Cultuur en traditie, sociale redenen zoals de mogelijkheid van een huwelijk, opgevatte gezondheidsvoordelen, druk van ouderen, regulering van het seksuele verlangen van vrouwen, en gevolgen zoals vervreemding binnen de gemeenschap en haar referentienetwerk.
Ondanks het bestaan van de wetgeving gaat de praktijk 24 jaar later nog steeds door. En juist daarom wil Enabel begrijpen waarom mensen bovengenoemde argumenten gebruiken en waarom ze denken dat die belangrijk genoeg zijn om vrouwen genitaal te blijven verminken. Samen met de overheid en de burgers van de regio Centre-Est willen we met duurzame oplossingen komen.
Hiervoor werken we samen met onderzoeksinstellingen in Burkina Faso en België. De Universiteit van Luik, de Katholieke Universiteit van Louvain-la-Neuve, de Universiteit van Gent en het Institut Supérieur des Sciences de Population in Ouagadougou bundelen hun krachten om een uitgebreide sociaal-antropologische studie uit te voeren. De eerste resultaten worden verwacht in het voorjaar van 2021 en zullen geleidelijk aan verfijnd worden.