Geperforeerde baksteen is een nieuw type bouwsteen. Hij is gebaseerd op traditionele materialen, en kan gewapend beton vervangen voor de dragende structuur van een gebouw. Omdat hij lokaal wordt geproduceerd in Burundi en Rwanda, draagt geperforeerde baksteen ook bij tot de economie. Lokale producenten krijgen zo de kans om te groeien. 

Zowel Karine als Elodie werken samen met SKAT PROECCO. Dat is een organisatie die geperforeerde baksteen helpt promoten. Ze doet dat door technische expertise en opleiding te verschaffen aan architecten en bouwbedrijven. "Zij verzorgen ook de opleiding van de metselaars die aan de bouw zullen meewerken", zegt Karine. "En dat zijn niet alleen de arbeiders op de reguliere werven, maar ook onze pas afgestudeerde metselaars die op onze werfscholen werken."  

Deze opleiding is een cruciaal onderdeel van het project voor duurzame architectuur. "We zetten in op het creëren van een opwaartse spiraal", aldus Karine. "Het volstaat niet om architecten op te leiden om geperforeerde bakstenen in hun projecten te verwerken. We moeten ervoor zorgen dat er genoeg gekwalificeerde arbeiders zijn die ervaring hebben met dat materiaal. Zo kunnen bouwbedrijven hen aannemen. Op die manier kunnen we een opwaartse spiraal creëren: voltooide gebouwen dienen als ‘proof of concept’ voor ontwikkelaars en architecten. Bouwbedrijven doen ervaring op met deze materialen, en dus ook bouwvakkers. Met andere woorden, alle belanghebbenden in het ecosysteem van de bouw worden betrokken bij het streven naar het gebruik van duurzame materialen. Daardoor ondersteunen zij elkaar."

Naast het bevorderen van duurzame architectuur heeft het gebruik van lokale materialen ook andere implicaties. Door materialen te gebruiken die een sterke band hebben met lokale bouwtradities is het onderhoud eenvoudiger en minder duur. Er is ook een positieve impact op de sociale integratie, want het creëert werkgelegenheid voor de jongere generatie. "Het is van groot belang in landen waar de bevolking bijzonder jong is. En het zorgt er mee voor dat de jeugd activiteiten uitvoert die beter zijn afgestemd op de milieu-uitdagingen waar we nu voor staan", klinkt het bij Elodie.

Elodie vervolgt: "Wij beschouwen steden als levende wezens, met een complex ecosysteem dat ruimte moet creëren voor burgers, het milieu en de private sector. Er moet ruimte zijn voor hen allemaal om te gedijen." 

Duurzame architectuur is meer dan alleen het promoten van duurzame materialen. "Het betekent ook samenwerken met gemeenschappen", legt Elodie uit. "In Rwanda zijn in het recente verleden veel moderne gebouwen gebouwd die uiteindelijk leeg staan. Dat komt omdat ze niet echt beantwoorden aan de behoeften van hun potentiële gebruikers. Door burgers bij elk project te betrekken, kunnen architecten hun input verzamelen en in het ontwerp verwerken."

Karine is het daar helemaal mee eens. "Meestal zijn mensen heel open en willen ze hun steentje bijdragen. Ze hebben ideeën om te delen, maar ook nuttige informatie. Als je bijvoorbeeld een heel grote markt wilt bouwen, sluit je de kleine winkeliers uit die deel uitmaken van de gemeenschap. Als je manieren vindt om hun behoeften in het project te integreren, zal dat helpen om een breed draagvlak te creëren voor de nieuwe markt."  

Dat brengt Karine ertoe om te hameren op de sociale rol van architectuur. "Als je aan architectuur denkt, ben je geneigd te denken dat het om esthetiek gaat. Maar duurzame architectuur gaat veel verder. Het is haar rol om de waardigheid van de gemeenschap te vergroten door actieve deelname. Door de burgers bij het project te betrekken, krijg je gebouwen die beter doordacht zijn en afgestemd op hun behoeften. Het creëert een gevoel van eigenaarschap en trots."