Interview met Sacha, Junior Expert voor Autre Terre in Burkina Faso
Sacha was de allereerste Junior Expert die mocht samenwerken met onze nieuwe partner Autre Terre. Als Junior Expert Synergieën en Opvolging-Evaluatie, maakte Sacha deel uit van het programma SIA in Ouagadougou. Daar heeft hij de synergieën versterkt tussen de actoren van de duurzame
familiale landbouw van het programma en met het Burkinese maatschappelijk middenveld. Het programma is een gezamenlijk programma tussen SOS Faim,
Vredeseilanden en Autre Terre (3 partner-ngo’s van het Juniorprogramma) die zich inzetten voor de bevordering van duurzame familiale landbouw en sociale economie voor een rechtvaardiger wereld.
Vertel eens iets over jezelf Sacha?
Ik ben Sacha Bronfort. Toen ik naar Burkina Faso trok in de lente van 2019 was ik 26 jaar. Ik heb een master in milieuwetenschappen en -beheer in het Zuiden. In 2017 bracht ik voor het eerst een bezoek aan het ‘land van de oprechte mensen’ in het kader van mijn eindscriptie.
“Met mijn diploma op zak wilde ik nog een internationale ervaring opdoen, maar ik kreeg bijna overal een ‘neen’ te horen. De wereld van de internationale solidariteit is een heel gesloten wereld en vaak is een eerste ervaring vereist.”
Ik heb eerst vrijwilligerswerk gedaan en ben daarna als vrijwilliger gaan werken voor CARI, een Franse ngo uit Montpellier die de strijd aangaat met woestijnvorming. Ik moest de activiteiten coördineren van een platform van verenigingen, wetenschappers en lokale gemeenschappen die zich inzetten voor de bevordering van agro-ecologie als duurzaam middel in de strijd tegen de aantasting van de grond in de Sahel en in het Middellandse Zeegebied.
In 2017 hoorde ik over het Juniorprogramma en ik heb me kandidaat gesteld voor de eerste oproep van het Juniorprogramma (versie 3) in 2018.
“Voor mij is het Juniorprogramma een beetje als een ‘rode loper’ die toegang biedt tot de zeer gesloten wereld van de internationale solidariteit.”
Ik heb gesolliciteerd voor 2 functies in verband met agro-ecologie en milieu, zonder al te veel hoop, want ik dacht dat de selectieprocedure heel ‘elitair’ zou verlopen. Uiteindelijk wist ik, tot mijn grote verrassing, alle stappen van de aanwerving te doorlopen en werd ik benoemd tot Junior Expert Synergieën & Opvolging-Evaluatie voor de ngo Autre Terre in Burkina Faso.
Wat is jouw rol binnen het project?
Ik werd dus aangesteld in Burkina Faso, een land in het westen van Afrika, ingesloten door Mali, Niger, Togo, Benin, Ghana en Ivoorkust. Ik woonde in de hoofdstad Ouagadougou, een heel drukke wereldstad, waar ik 2 jaar gewerkt heb.
Vanuit de lokalen van de Luikse ngo ‘Autre Terre’ en samen met de partners van de ngo’s SOS Faim en Vredeseilanden, hebben we meegewerkt aan de bevordering van de duurzame familiale landbouw en de sociale en solidaire economie voor een rechtvaardiger wereld.
Ik had voornamelijk als taak om synergieën af te bakenen, te stimuleren en te ondersteunen tussen de 9 partners van het samenwerkingsprogramma. Buiten het programma kwam ik, in mijn zoektocht naar synergieën, ook in contact met andere Belgische ngo’s en hun partners en met andere netwerken van het maatschappelijk middenveld die werken rond het thema van agro-ecologie (CNABio, COASP, CCAE, GT Agriculture/SPONG, 3AO …).
Naast deze kerntaken kon ik me ook toeleggen op tal van andere activiteiten van de ngo, zoals communicatie, artikelen schrijven, projecten opstarten, budgetten uitwerken, evenementen organiseren, workshops leiden (biologische productiemiddelen, zaaigoed) en opleidingen geven.
Sinds 2016 wordt het land geconfronteerd met een opflakkering van terroristisch geweld dat voornamelijk het noorden en oosten van het land treft. Dat heeft onvermijdelijk gevolgen gehad voor mijn werk, want daardoor kon ik mijn opvolgingen vaak niet uitvoeren. In het begin was dat nogal frustrerend, maar ik heb me snel weten aan te passen aan deze context.
Wat heb je geleerd over jezelf, over je competenties dankzij deze ervaring?
Mijn activiteiten hadden een sterk relationeel karakter: elke speler of structuur kennen, hun problemen, hun troeven, hun behoeften in kaart brengen … Week na week kreeg ik meer zelfvertrouwen.
Ik heb geleerd om groepen te leiden en kon daarbij verschillende manieren van werken uitproberen, maar ook ‘icebreakers’ en ‘energizers’ en die waren soms … origineel!
“Spreken in het openbaar, dat was ik niet gewend, maar ik heb mijn angst overwonnen en voelde me uiteindelijk helemaal in mijn element. Ik heb nu ook meer vertrouwen in mijn capaciteiten en deins er niet voor terug om te onderhandelen of te bemiddelen.”
Soms was ik wel teleurgesteld in het ‘systeem’ van de internationale samenwerking/solidariteit. Door het systeem van de toekenning van dagvergoedingen om deel te nemen aan workshops of vergaderingen, aanvankelijk ingevoerd door internationale ontwikkelingsstructuren, draaiden mijn activiteiten soms op niets uit en had ik het gevoel dat ik alleen stond in mijn verzet tegen dit systeem.
Ook een grote uitdaging was de passieve houding van de actoren als ik voorstelde om niet-gefinancierde activiteiten te organiseren (zoals ervaringen uitwisselen, vergaderingen met andere actoren). De financiële middelen konden enorme stoorzenders zijn, iets wat in België nooit gebeurd zou zijn.
Wat komt er na het Juniorprogramma?
Na deze ervaring van 2 jaar in Burkina Faso heb ik besloten om te blijven werken rond de SDG’s, maar dan vanuit België.
“Ik heb maandenlang nagedacht over deze beslissing en met de steun van mijn coach (die via het Juniorprogramma tijdens mijn hele ervaring voor me klaar stond) heb ik me een duidelijk beeld kunnen vormen van mijn wensen en behoeften.”
Na mijn bijdrage aan de bevordering van de agro-ecologie in Burkina, wil ik blijven werken rond duurzame voedingssystemen in België. Een week na mijn terugkeer naar België werd ik aangeworven als projectleider in het CIEP2 in Luik, een instelling voor permanente educatie binnen de Centre d’Information et d’Education Populaire (MOC) in Luik.
Toch laat ik de internationale solidariteit niet helemaal los, want een deel van mijn tijd ga ik besteden om aan Solidaire wereldburgerschapseducatie te doen voor de ngo van de MOC, We Social Movement … De cirkel is rond!
